این گیتار فوق العاده که نظر بسیاری از کاربران را از بدو ورود به دنیای موسیقی به خود جلب کرده است 19 عدد فرت دارد و بسیار برای یادگیری مناسب است که معمولا تازه کار ها و افرادی که می خواهند گیتار را از ابتدا و به صورت اصولی فراگیرند این گیتار را به عنوان یکی از بهترین گیتار ها برای خرید در نظر می گیرند
جنس شیطانک و جنس سدل از پلاستیک میباشد همچنین جنس ماشین هد گیتار سی 40 از روکش طلا است

مهم‌ترین قسمت بدنه‌ی گیتار رویه‌ی (Top) آن بوده و استفاده از چوب‌های مرغوب در این منطقه بسیار متداول است. یکی از چوب‌هایی که به‌طور سنتی سالیان سال در ساخت گیتار استفاده می‌شود، سدر قرمز یکپارچه است. پشت و کنار‌ها معمولا به‌طور سنتی از چوب روزوود ساخته می‌شوند؛ همچنین دسته از سدر یا ماهون و صفحه‌ی انگشت‌گذاری از آبنوس است. ترکیبی از این چوب‌ها قرن‌هاست به ساخت گیتار‌هایی باکیفیت‌ و ارزنده‌ در طول تاریخ ‌انجامیده است. استفاده از چوب‌های ذکرشده برای ساخت یک گیتار کلاسیک مناسب است. برای ساخت یک گیتار فلامنکو به ترکیبات دیگری از چوب نیاز داریم که بتواند صدا، احساس و تاچ یک موسیقی فلامنکو را تداعی کند. تمایز دو گیتار کلاسیک و فلامنکو در خصوصیات طنین و رنگ صداست. گیتار فلامنکو دارای ضرب‌های قوی، خشن و صدایی زبر است. از طرف دیگر گیتار کلاسیک صدایی نرم، لطیف، دلپذیر و نسبتا بم دارد. چوب‌های استفاده‌شده در یک گیتار فلامنکو بسیار روشن‌تر از یک گیتار کلاسیک است. در ساخت بدنه‌ی گیتار فلامنکو معمولا از چوب صنوبر آلمانی استفاده می‌کنند که به رنگ زرد کم‌رنگ هستند. پشت و کنار بدنه به‌طور سنتی از چوب سرو یکپارچه، دسته از ماهون و صفحه‌ی انگشت‌گذاری از روزوود انتخاب می‌شود.

رویه‌ی بدنه (Body Top)
صنوبر (Spruce)
صنوبر پرکاربردترین چوب در ساخت گیتار لقب گرفته و برای هر سبک و سلیقه‌ای در نوازندگی مناسب است. گونه‌های مختلفی از درخت صنوبر در طبیعت یافت می‌شود که رایج‌ترین آن صنوبر سیتکا و آدیرنوداک است. تمام چوب‌های صنوبر طیف صدایی پویا، گسترده و درعین‌حال واضح تولید می‌کنند. انعطاف‌پذیری، عمق صدایی و تولید هارمونیک‌‌های زوج و صحیح، این چوب را سرآمد تمام چوب‌های ساخت گیتار کرده است.

سدر (Cedar)
این چوب به‌طور سنتی در سازهای کلاسیک استفاده می‌شود؛ اما به‌طور فزاینده‌ای به محبوبیت این چوب در گیتار‌های دیگر ازجمله گیتار‌های آکوستیک اضافه‌ شده است. چوب سدر نسبت به چوب صنوبر، رنگی تیره‌تر دارد. چوب سدر در محدوده‌ی طیف رنگی شکلاتی تا دارچینی جای می‌گیرد و گیتار ساخته‌شده از این چوب معمولا تیره‌تر از چوب‌های دیگر است. این چوب تراکم کمتری نسبت به چوب صنوبر دارد. تولید صدایی گرم‌تر و بم با تولید هارمونیک‌های پیچیده‌تر از ویژگی‌های این چوب است. سختی کمتر در این چوب به وزن کمتر آن انجامیده است. سدر فاقد شفافیت در حجم بالاست؛ اما دارای غنای موسیقایی فوق‌العاده و محبوب کلاسیک‌نوازهاست.

ماهون (Mahogany)
چوب ماهون معمولا در دسته، پشت و اطراف بدنه‌ی گیتار استفاده می‌شود؛ اما می‌توان در رویه‌ی بدنه نیز از آن استفاده کرد. این چوب صدایی بسیار گرم دارد. رنگ قرمز قهوه‌ای (رنگ ماهاگونی) این چوب تشخیص آن را بسیار آسان کرده است. این چوب توسط کسانی که بلوز می‌نوازند، تحسین‌شده است.

 افرا (Maple)
مانند چوب ماهون، افرا هم معمولا برای شکل‌دادن به پشت و اطراف بدنه‌ی گیتار استفاده می‌شود؛ اما می‌توان از آن  به‌عنوان رویه‌ی اصلی ساز هم استفاده کرد. به علت چگالی بسیار بالا، مستحکم‌بودن و انعطاف‌ناپذیری، چوب افرای سخت بیشترین استفاده را در ساخت دسته‌‌ی ساز دارد. رنگ ظاهری این چوب بسیار روشن است. می‌توان گفت رنگ این چوب بیشتر رنگ پوست بوده و حتی در بعضی انواع چوب افرا، تقریبا سفید و روشن است. صدای روشن و وضوح در فرکانس‌های بالا از ویژگی‌های کارآمد این چوب است.

پشت و اطراف بدنه (Back & Side)
برای شکل‌دادن به یک گیتار توخالی علاوه‌بر چوب رویه‌ی بدنه، چوب‌های اطراف و پشت هم از اهمیت ویژه‌ای برخوردارند. چوب‌های استفاده‌شده در کناره‌ها و پشت باید علاوه‌بر کیفیت، از نرمی و انعطاف‌پذیری بالایی نیز برخوردار باشد.

روزوود (Rosewood)
چوب Rosewood انتخابی محبوب و ماندگار برای پشت و اطراف بدنه است. چوب روزوود یا بلسان بنفش در دو نوع چوب بلسان بنفش هندی و چوب بلسان بنفش برزیل در دسترس است. البته چوب روزوود (بلسان) برزیلی بسیار لوکس و درعین‌حال کمیاب و پرهزینه است و بیشتر از نوع بلسان هندی استفاده می‌شود. رنگ چوب روزوود لوکس، قهوه‌ای تیره با سایه‌های نارنجی است. چوب بلسان برزیلی بسیار لوکس‌تر و باکیفیت‌تر از نوع هندی آن است؛ ولی ازلحاظ زیست‌محیطی و تجاری، استفاده از نوع هندی ‌به‌صرفه است. هر دو نوع چوب بلسان به صدایی درخشان و غنی مشهورند. وضوح عالی در تمامی فرکانس‌ها و طنین ماندگار از مزیت‌های استفاده از این چوب است. استفاده از روزوود به همراه صنوبر و سدر یکی از ترکیبات محبوب‌ و پرکاربرد‌ در ساخت بدنه‌ی گیتار است.

ماهون (Mahogany)
چوب ماهون بسیار غنی و از نظر ظاهری بسیار زیبا و جذاب است. تراکم بالای این چوب لحن و گرمی منحصربه‌فردی به آن بخشیده است. این چوب کاربرد فراوانی در موسیقی بلوز و همچنین فلامنکو دارد. ترکیب چوب ماهون و صنوبر در ساخت بدنه‌ی گیتار بسیار شایع است. این چوب از نظر کیفیت، گرما و همچنین نمایش هارمونیک‌های صحیح، رتبه‌ای پایین‌تر از چوب روزوود دارد.

سپل (Sapele)
سپل یک چوب آفریقایی بسیار ‌به‌صرفه و از نظر زیست‌محیطی بسیار کارآمد است. این چوب علاوه‌بر پایداری بالا، رشد و پرورش سریعی دارد و می‌توان در پروژه‌های تجاری، بدون نگرانی از آسیب محیط‌زیست از آن استفاده کرد. ظاهر چوب سپل شبیه به چوب ماهون است؛ اگرچه سپل کمی سبک‌تر است. چوب سپل در فرکانس‌های بالا صدایی گرم‌تر تولید می‌کند. این چوب در بدنه‌ی گیتار‌های چندمنظوره (سبک‌های مختلف) استفاده می‌شود.

چوب‌های دیگر
علاوه‌بر چوب‌های مهم و اساسی که در بالا ذکر شد، سازندگان سازها از چوب‌های یکپارچه‌ی دیگر ازجمله گردو، لاله‌ی درختی، گیلاس خودروی، زبان‌گنجشک و ده‌ها چوب دیگر استفاده می‌کنند که هرکدام رنگ صدایی خاص خود را دارند.

در ساز‌های گران‌قیمت و حرفه‌ای معمولا از چوب‌های یکپارچه استفاده می‌شود. طنین زیبا، رزونانس درست، تولید هارمونیک‌های صحیح و درمجموع خروجی غنی از مزایای استفاده از چوب‌های یکپارچه است. یکی دیگر از چوب‌هایی که در ساخت گیتار استفاده می‌شود، لمینت است. لمینیت laminate که اصطلاحا به آن لمینت می‌گویند، از جنس HDF بوده که مخفف (هارد، دانسیته، فایبربرد) است. این نوع چوب از مواد و خاکه‌های چوب اصلی ساخته می‌شود. لمینت‌ها از هر نظر تفاوت‌های بسیار زیادی با چوب‌های یکپارچه دارند و ازنظر کیفیت و غنای موسیقایی در مراحل پایین‌تری جای می‌گیرند. تولید گیتار با چوب‌های لمینت بیشتر توجیه اقتصادی دارد و به نوآموزان و کسانی که به‌تازگی پا به دنیای گیتار گذاشته‌اند، کمک می‌کند بتوانند به‌راحتی یک ساز برای خود تهیه و مراحل پیشرفت را طی کنند.

دسته و صفحه‌ی انگشت‌گذاری
بعد از بررسی چوب‌های استفاده‌شده در بدنه‌‌ی ساز، نوبت به اطلاعات مختصری در مورد دسته‌ی گیتار می‌رسد. توجه کنید که دسته‌ی گیتار رابط مستقیم شما با سازتان است و باید از هر لحاظ استاندارد باشد تا بتوانید به‌راحتی با آن بنوازید و احساس خستگی و انقباض نکنید.

چوب ماهون (Mahogany)
چوب مورداستفاده برای دسته به ارائه‌ی استحکام طولی خوب نیاز دارد. اکثریت قریب به‌اتفاق دسته‌های گیتار از چوب ماهون ساخته ‌شده‌اند. بااین‌حال خود چوب ماهون نژاد‌ و مدل‌های گوناگونی دارد که هرکدام دارای کیفیت متفاوتی هستند. چوب ماهون آمریکای جنوبی، برزیل یا پرو از مرغوبیت بالایی برخوردارند؛ ولی متأسفانه این‌گونه چوب‌ها کمیاب و در حال انقراض هستند. امروزه بیشتر از چوب‌های ماهون غرب هند، چوب ماهون اسپانیایی یا چوب ماهون کوبا استفاده می‌شود. به‌طورکلی، رنگ چوب ماهون قهوه‌ای مایل به قرمز است. این چوب سبک، اما قوی است.

 
چوب افرا(Maple)
چوب افرا یک چوب بسیار عالی برای دسته‌ی گیتار است. این چوب اغلب برای دسته‌ی گیتار الکتریک استفاده می‌شود. بیش از 120 گونه از چوب افرا وجود دارد که اغلب به «سخت» و «نرم» گروه‌بندی می‌شوند. نقره افرا (افرای قندی) یک افرای «نرم» است که گاهی اوقات نیز در ساخت‌وساز گیتار از آن استفاده می‌شود. افرا به‌طورکلی سنگین‌تر از چوب ماهون است که احتمالا یکی از دلایل ارجحیت چوب ماهون به افرا در ساخت دسته‌ی گیتار کلاسیک همین است. یکی دیگر از چوب‌هایی که استفاده‌ی آن در دسته‌ی گیتار مرسوم است، چوب سرو اسپانیایی یا مکزیکی است.

گیتارهای کلاسیک استاندارد موجود در بازار از نظر شکل دسته، ضخامت و عرض دسته تا حدود زیادی از استاندارد‌های یکسانی استفاده می‌کنند. معمولا ساختار دسته‌ی گیتار باید با فیزیک و اندازه‌ی دست شما مطابقت داشته باشد. شکل دسته یکی از عوامل مهم در راحتی شما در نوازندگی است. گیتار‌های کلاسیک، دسته‌ای به‌اصطلاح C یا U شکل دارند و همچنین عرض دسته‌ از 48 تا 52 میلی‌متر بسیار متداول است. به‌طورکلی، یک دسته‌ی C شکل با عرض 48 تا 50 میلی‌متر برای افراد با دست‌های کوچک‌تر و انگشتان نازک‌تر بهتر است و دسته‌ی بزرگ‌تر U شکل با عرض 50 تا 52 میلی‌متر برای افراد با دست بزرگ‌تر و انگشتان ضخیم‌تر بهتر است. چوب‌های متداول در ساخت دسته‌ی گیتار ماهون، سدر و افرا هستند. این چوب‌ها به علت سختی و چگالی بالا و همچنین انعطاف‌ناپذیری راحت برای دسته‌ی گیتار بسیار مناسب‌اند. یکی دیگر از عواملی که به کیفیت و ثبات دسته‌ی گیتار می‌انجامد، تقویت دسته به‌وسیله‌ی چوب آبنوس است که معمولا در گیتار‌های گران‌قیمت استفاده می‌شود. نوار تیره‌رنگ در پشت دسته‌ی گیتار نشان می‌دهد که دسته با آبنوس تقویت‌ شده است.

صفحه‌ی انگشت‌گذاری
سازندگان گیتار‌های حرفه‌ای و گران‌قیمت همیشه تمایل دارند از چوب آبنوس برای صفحه‌ی انگشت‌گذاری استفاده کنند. بسیاری از سازندگان اعتقاد دارند  این صفحه که روی دسته‌ی اصلی گیتار قرار می‌گیرد، بسیار حساس است و اگر روی آن خوب کار نشود، ممکن است ارزش واقعی گیتار نمایان نشود. آبنوس چوب بسیار متراکمی است و دربرابر سایش بسیار مقاوم است. ازآنجاکه فینگربرد دائما در حال سایش و ضربه‌زدن توسط انگشتان است، آبنوس می‌تواند انتخابی ایدئال باشد. چوب آبنوس در فینگربرد گیتار، قرن‌ها می‌تواند مقاوم و قابل‌استفاده باشد و هرچه از عمر این چوب بگذرد، جاافتاده و روان‌تر می‌شود.

چوب روزوود(Rosewood)
برخی از انواع چوب روزوود (بلسان بنفش) برای فینگربرد مورداستفاده قرار می‌گیرند. معمولا پراستفاده‌ترین چوب در فینگربرد همین چوب است. به علت تراکم بالا، روزوود جایگزین مناسبی برای چوب آبنوس است.

حالا که تاحدودی با چوب‌های استفاده‌شده در گیتار‌های کلاسیک آشنا شدید، باید به این نکته توجه کنید که استفاده از چوب‌های خوب همیشه دال بر خوش‌صدا و خوش‌دست‌‎بودن گیتار نیست. انتخاب چوب خوب و باکیفیت تنها یکی از عوامل در تعیین کیفیت گیتار است. بریسینگ (مشبندی)، بایندینگ (Binding) و فینیش (پرداخت نهایی) از عوامل تعیین‌‎کننده‌ی دیگر در کیفیت و خوش‌طنین‌بودن ساز است.

بریسینگ (Bracing)
Bracing یکی از تکنیک‌های مهم سازندگان گیتار است. بریسینگ را می‌توان امضای سازنده دانست. آن‌قدر مهم است که سالیان سال، اساتید سازنده و نوازنده در مورد چگونگی بستن این تکه چوب‌ها در کنارهم، به بحث و گفت‌وگو نشسته‌اند. بریسینک تکه چوب‌هایی است که زیر صفحه‌ی رویی و پشتی می‌چسبانند. این تکه چوب‌ها مستقیم و واضح روی آکوستیک و طنین صدای خروجی تاثیر می‌گذارند. گیتارهای کلاسیک، فلامنکو و آکوستیک هر کدام تکنیک‌ها و طراحی مشبندی (Bracing) خاص خود را دارند. مشبندی را می‌توان فوت کوزه‌گری در ساخت گیتار دانست.

بایندینگ (Binding)
یکی دیگر از عوامل تعیین‌کننده در یک گیتار کلاسیک خوب و باکیفیت بایندینگ آن است. بایندینگ به نوار‌های چوبی کارشده روی درز و حاشیه‌های بدنه و دسته گفته می‌شود. بایندینگ خوب باعث زیبایی، دوام و مقاومت ساختاری ساز شما و همچنین کمک به ایجاد هارمونیک‌های طبیعی و رزونانس بدنه می‌شود. بایندینگ معمولا از چوب آبنوس یا فیبر کربن و حتی مواد پلی‌استر و چسبنده‌ی شیمیایی است.

خرک و پایه خرک
خرک و پایه خرک را می‌توان یکی از کوچک‌ترین قطعات گیتار با کارکردی بزرگ در نظر گرفت. ارتعاش سیم و انتقال آن به بدنه و همچنین تناسب ارتفاع سیم‌ از کاربرد‌های خرک هستند. خرک از دو قسمت به نام‌های خرک و پایه خرک تشکیل می‌شود. خرک ازاستخوان طبیعی و مصنوعی یا پلاستیک تهیه می‌شود و روی پایه‌ای از جنس چوب آبنوس یا روزوود قرار می‌گیرد.