وسواس اجباری در کودکان را چگونه تشخیص دهیم

وسواس اجباری در کودکان را چگونه تشخیص دهیم

ساینس گزارش میدهد؛

بهتر است بدانید اگر فرزند شما اختلال وسواس اجباری داشته باشد یا علائمی از OCDرا نشان میدهد، او تنها نیست. برآوردهای فعلی نشان می دهد که یکی از 100 کودک دارای OCD می باشد و این بدین معنیست که میلیون ها کودک در سراسر جهان از این اختلال رنج می برند. اگر شما یکی از افراد خانواده، فامیل، دوستان و یا اولیای مدرسه یکی از کودکانی هستید که مبتلا به OCD است بهتر است بدانید که این شرایط در میلیون ها کودک دیگر نیز دیده شده است.

"به خاطر داشتن فرزند مبتلا به OCD خود را سرزنش نکنید؛ حتی والدین بد بودن نمیتواند دلیل این اختلال باشد".

OCD یک مرحله نیست که کودک شما از آن عبور کند. رفتار ناپسند فرزند شما در این خصوص عمدی و یا برای جلب توجه نیست. دختر و یا پسر شما نبایست سرزنش شود و مهم تر از همه، این تقصیر شما نیست که فرزندتان دچار OCD است.  OCD یک اختلال نوروبیولوژیکی است؛ مغز کودک مبتلا به OCD عملکردی متفاوت از مغز کودکی دارد که مبتلا نیست.

 

 

در این مقاله سعی کرده ایم به شما کمک کنیم تا اطلاعات لازم در خصوص OCD را داشته باشید. یقینا شما و فرزندتان سزاوار تسکین از بیماری هستید که بر روی لذت های کودکی، زندگی عادی خانواده، دوستی و تحصیلات تاثیر میگذارد. خوشبختانه، مداخله موثر در دسترس است، و شما می توانید با خوش بینی به به استقبال آینده بروید. با درمان و مداخله مناسب، کودک شما می تواند یاد بگیرد علائم OCD را مدیریت کند.

به عنوان یک پدر و یا مادر، شما در موقعیت قدرتمندی برای کمک به فرزندتان هستید، اگر؛بدانید OCD دقیقا شامل چه علائمی است و چه علائمی را در بر ندارد. سبب شناسی واقعی و در کنار آن خرافات این اختلال را بدانید.

 روانشناس مناسب برای مداخلات درمانی را پیدا کنید.

 یاد بگیرید چگونه می توانید علائم و نشانه ها را مدیریت کرده و پاسخ صحیح را به آن ها بدهید.

OCD یک اختلال مبتنی بر عصب شناسی است. این وضعیت مغزی بر تفکر کودکان و بزرگسالان تاثیر می گذارد. آن را با رفتارهای وسواسی و اجباری می شناسند که حداقل یک ساعت از روز فرد را به خود اختصاص دهد. با این حال، در بسیاری از افراد مبتلا، وسواس اجباری چند ساعت از روزشان را میگیرد.

این وسواس می تواند شامل افکار، تصاویر یا تحریکات ناخواسته می باشد که موجب نگرانی غیر ضروری، ترس یا ناراحتی می شوند. افراد مبتلا برای فرار از این افکار وسواسی، رفتارهای اجباری از خود نشان میدهند.

در برخی موارد، این عکس العمل ها قابل مشاهده هستند: یک کودک دست خود را بیش از حد می شوید،کودکی که قفل در را بارها و بارها چک می کند. اما در موارد دیگر رفتارهای مقابله ای ممکن است به لحاظ ذهنی رخ داده و توسط یک ناظر بیرونی قابل شناسایی نباشد؛ کودکی که برای جلوگیری از وقوع حادثه ای، مدام دعا می کند. این اقدامات تکراری ذهنی باعث می شود که کودک احساس خوبی داشته باشد، اما تسکین ها موقتی است.

در حال حاضر درمان قطعی برای OCD وجود ندارد؛ این یک بیماری مزمن است. با این حال افراد OCD بسیار شبیه به کودک مبتلا به آسم، آلرژی و یا دیابت می آموزد که چگونه با مداخلی درمانی مناسب شرایط خود را کنترل کند. کودک مبتلا به آسم می تواند یاد بگیرد که چگونه علائم بیماری خود را مدیریت کند.

تشخیص علائم OCD را یاد بگیرید

گاها کودکان مبتلا افکار وسواسی خود را "افکار بد" ، "ترس" یا "نگرانی" می نامند. در برخی از موارد آن ها به سختی می توانند افکار خود را توصیف کرده و یا در پیدا کردن کلمه مناسب برای نام گذاری افکار آزاد دهنده ی خود دچار زحمت بسیار می شوند. آن ها احساس می کنند که مجبور به انجام کارهایی هستند که به کاهش اضطراب و ناراحتی کمک می کند؛ هرچند موقت.

به عنوان مثال یک کودک ممکن است یک ترس شدید و تکرار کننده از کسی که ممکن است وارد خانه شده و به افراد خانواده آسیب برساند را تجربه کند؛ این ترس یک فکر وسواسی است. کودک دیگر ممکن است قبل از خواب بارها و بارها درها و پنجره ها را چک کند تا از بسته بودن آن ها مطمئن شده و بازهم مجددا از والدین خود بخواهد تا آن ها را بررسی کنند. این اقدامات تکراری اجباری و یا تحمیل شده از سوی کودک به خود او می باشد.از آنجایی که ترس درباره ایمنی در کودکان متداول نیست، چنین افکار معیوب و ترس های مداوم و تشدید شونده در چنین مسائلی می تواند بسیار ناراحت کننده بوده و کودک را متحل استرس شدید سازد.

یکی دیگر از وسواس های رایج، ترس از میکروب ها است که خود را با شست و شوی تکراری و اجباری دست ها نشان می دهد و یا مدت زمان شست و شو به قدری زیاد می شود که پوست دست کودک دچار آسیب میگردد. اگر چه ترس از آسیب و میکروب، شستشو و چک کردن، علائم بسیار رایج در کودکان OCD،است اما OCD ممکن است به روش های بی شمار دیگری ظاهر شود.

در برخی از موارد کودکان احساسات ناراحت کننده دیگری را تجربه می کنند و یا همواره معتقدند که همه چیز "یا باید درست باشد، یا درست!" که این نشانه ها متفاوت از وسواس های گسسته است. در چنین حالتی فرزند شما ممکن است دوباره و دوباره یک جوراب را پوشیده و عوض کند تا مطمئن شود همه چیز درست بوده و احساس خوبی پیدا کند.
به عنوان والدین این بسیار مهم است که شما در اولین قدم برای کمک به فرزند خود قادر به شناسایی علایم OCD باشید.

علل OCD چیست؟
بسیار طبیعی است که والدین کودکان مبتلا به OCD به دنبال یافتن دلیل باشند. پدر و مادر اغلب خود را سرزنش می کنند و یا همواره در این اندیشه هستند که چه کار اشتباهی از آن ها سر زده که در به وجود آمدن این اختلال دلهره آور موثر بوده است. متاسفانه اعضای خانواده، همسایگان و دوستان ممکن است ناخواسته این نگرانی را تقویت کنند. اما همیشه والدین نبایست سرزنش شوند. عوامل زیست شناختی و جسمی، عوامل ژنتیکی و ارثی زیادی در شکل گیری این اختلال موثرند.

چه کسانی مبتلا به OCD هستند؟
 میلیون ها نفر در سراسر جهان مبتلا به OCD هستند؛ بر اساس برآوردهای فعلی در ایالات متحده به طور تقریبی 1 نفر از هر 40 بزرگسال و 1 نفر از 100 کودک از این اختلال بالقوه ناتوان کننده رنج می برند.

چگونه OCD تشخیص داده می شود؟
هیچ آزمایشی در هیچ آزمایشگاهی نمی تواند OCD را شناسایی کند، اما یک متخصص بهداشت روانی که مسلط به نشانه شناسی این اختلال است می تواند نوع خاصی از مصاحبه را انجام داده و اطلاعات دیگر را برای تعیین اینکه آیا کودک دارای OCD است یا نه، جمع آوری می کند.

چه اختلالات دیگری در کنار OCD دیده می شود؟!
تعدادی از دیگر اختلالات روانشناختی اغلب با OCD رخ می دهد. در حقیقت این بسیار محتمل است که فرزند شما حداقل یکی دیگر از اختلالات با وجوه مشترک با  OCD را داشته باشد. یک متخصص بهداشت روان آموزش دیده می تواند تشخیص و درمان مناسب برای این شرایط و همچنین OCD را فراهم کند. این اختلالات عبارتند از:

اختلالات اضطرابی

انواع افسردگی ها

اختلال دو قطبی

بیش فعالی

اختلالات تغذیه

اختلالات طیف اوتیسم

اختلالات گوارشی

 

 

از سوی دیگر اختلالات متعددی که احتمالا با OCD همبستگی دارند، می توانند شباهت های زیادی نیز با یکدیگر به اشتراک داشته باشند که در رده بندی یکسان با OCD در DSM-5 قرار گرفته اند؛ OCD و اختلالات مرتبط این شرایط نیز باید توسط یک روانپزشک متخصص درمان شود.

 آنها عبارتند از:

اختلال بد شکل انگاری بدن

اختلال احتکار یا انبار کردن

اختلال ریزش مو  Trichotillomania

اختلال کندن پوست

سایر موارد اختلال وسواسی-اجباری مرتبط، مانند اختلالات رفتاری تکراری متمرکز بر بدن، مانند جویدن ناخن، گزش لب و ...

چه درمانی برای OCD موثر است؟
با وجود اینکه درمان قطعی برای OCD وجود ندارد اما از درمان های شناختی رفتاری (CBT) و گاهی اوقات همراه با دارو درمانی نتایج خوب و قابل توجهی بدست آمده است. CBT در حال حاضر حمایت گسترده ای را به عنوان موثرترین روش درمانی برای OCD از سراسر جهان دریافت می کند. از جمله این حمایت ها می توان به آکادمی روانپزشکی کودک و نوجوان آمریکا، موسسه بهداشت روان بین الملل، کلینیک مایو و دانشکده پزشکی هاروارد اشاره کرد.
چگونه می بایست درمانگر مناسب را پیدا کرد؟!
اگر به این باور رسیده اید که فرزند شما مبتلا به OCD است، بسیار مهم است که با روانشناس خود در میان گذارید. به دنبال یک درمانگر با رویکرد درمانی شناختی رفتاری باشید که تجربیات خوبی در زمینه کار با کودکان و نوجوانان OCD داشته باشد. مشاورین مدرسه نیز ممکن است افراد متخصصی را توصیه کنند. همچنین می توانید با اعتماد به ما از مشاورین دی مگازین کمک بگیرید. روانشناسان متخصص پاسخگوی شما خواهند بود.

 

ساینس-مگازین دی (دورمال)

تالیف، ترجمه و تحلیل: ندا

برچسب ها :
  • اشتراک گذاری :